Dropshipping - ok, maar...

Intussen kennen veel verkopers het fenomeen van dropshipping. Dropshipping betekent dat de verkoper geen producten voorradig heeft.
De verkoper doet niets anders dan producten bestellen bij de groothandel en laat die meteen doorsturen naar de klant.
In principe moet de dropshipper enkel ontvangen, geld doorstorten en de verzending doorgeven.
Hij/zij kan er een stukje winst op nemen en laat de rest over aan de groothandel.

Maar is dat als klant wel gunstig?

Niet altijd. Stel dat je waarborg nodig hebt. Er zit een extra schakel in de ketting. Neemt die de waarborg voorhanden of verwijst die direct door naar de leverancier?

Wat wanneer de leverancier niet kan leveren? Wat wanneer jij denkt dat je een Belgische aankoop doet, en de leverancier direct doorstuurt naar China?

Meestal zijn de bedoelingen okee, maar wanneer je echt een discussie hebt, wordt het moeilijk.

Weet je wanneer je met een dropshipper handelt? Nee.

Maar je weet wel wanneer je met een Belgische handelaar werkt. Elke webshop in België moet verplicht melding maken van een fysiek adres, "RPR" gevolgd door handelsregisternummer, naam van de winkel, de rechtsvorm (BVBA, NV, ...) en het rechtsgebied waar de shop zit.

Staan al deze elementen op de site dan mag je redelijk gerust zijn en val je onder de Belgische wetgeving en bescherming.
Dit maakt ook de dropshipper verantwoordelijk voor de ganse verkoopsketting. De verkoper moet zelf alle waarborgen verlenen en mag je niet zomaar doorverwijzen naar zijn leverancier.